ជំងឺអេបូទ្បាបានផ្ទុះទ្បើងជាលើកដំបូងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦ នៅសាធារណរដ្ឋកុងហ្គោ និងស៊ូដង់ ។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៦ ដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ ជំងឺនេះបានរាតត្បាត២៣ដង លើ៧ប្រទេសនៅទ្វីបអាហ្វ្រិក ហើយករណីដែលកើតមាននៅលើមនុស្សមានចំនួន២៣៨៨នាក់ និងស្លាប់១៥៩០នាក់ ។
ចាប់តាំងពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ ដល់ថ្ងៃទី២៥ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៤ ការផ្ទុះជំងឺអេបូទ្បា ចាប់ផ្តើមនៅប្រទេសហ្គីណេ ឥទ្បូវជំងឺនេះរាលដាលដល់ប្រទេសលីបេរីយ៉ា នីហ្សេរីយ៉ា និងប្រទេសសៀរ៉ាទ្បេអូន និងថ្មីៗនេះ នៅប្រទេសម៉ាលីផងដែរ ។
វីរុសអេបូទ្បាស្ថិតក្នុងគ្រួសារវីរុសហ្វីទ្បូដែលបណ្តាលឱ្យមានជំងឺគ្រុនឈាម ។ វីរុសនេះមាន៥ប្រភេទគឺ៖
-Bundibugyo ebolavirus (BDBV)
-Zaire ebolavirus (EBOV)
-Reston ebolavirus (RESTV)
-Sudan ebolavirus (SUDV)
-Tai Forest ebolavirus (TAFV)
ការផ្ទុះជំងឺអេបូទ្បានៅប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងលិច បង្កទ្បើងដោយវីរុស Zaire ebolavirus (EBOV) ។ គ្មានសញ្ញាជាបន្ទាន់ណាដែលបញ្ជាក់ថា អាចគ្រប់គ្រងអេបូទ្បាបាននៅទ្បើយទេ គឺនៅតែមានឥទ្ធិពលចម្លងខ្លាំងនៅប្រទេសដែលរងផលប៉ះពាល់ ។
អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានឆ្លើយតបនឹងជំងឺអេបូទ្បាត្រឹមថ្ងៃទី១៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៤ ចំនួនករណីអេបូទ្បាសរុប១៥១៤៥ករណី ស្លាប់៥៤២០នាក់ ហើយប្រទេសដែលមានការរាលដាលនិងការចម្លងខ្លាំងមាន៖
-ហ្គីណេ៖ ១៩៧១ករណី ស្លាប់១១៩២នាក់
-លីបេរីយ៉ា៖ ៧០៦៩ករណី ស្លាប់២៩៦៤នាក់
-ប្រទេសសៀរ៉ាទ្បេអូន៖ ៦០៧៣ករណី ស្លាប់១២៥០នាក់
ប្រទេសដែលមានករណីចម្លងតិច៖
-ម៉ាលី (១ករណី)៖ ៦ករណី ស្លាប់៥នាក់
-សេណេហ្គាល់ ៈ ១ករណី
-នីហ្សេរីយ៉ា ៈ ២០ករណី
-សហរដ្ឋអាមេរិក ៈ ៤ករណី ស្លាប់១
-អេស្ប៉ាញ ៈ ១ករណី
មកដល់បច្ចុប្បន្នគ្មានករណីអេបូទ្បា នៅតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក និងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នោះទេ ។ តំបន់និងប្រទេសចំនួន៨ ក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក បានរាយការណ៍ថា មានការស៊ើបអង្កេតពីអ្នកធ្វើដំណើរ ដែលឈឺ(អ្នកជំងឺ)មកពីតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់ពីអេបូទ្បាដែរ តែករណីទាំងអស់ត្រូវបានទាត់ចោលវិញ ព្រោះគ្មានការចម្លងដោយជំងឺនេះ ៕